Κινηματογράφος

MELANCHOLIA

Κριτική από τον Δημήτρη Κατσένιο

Κατηγορία : Δράμα, Επιστημονικής Φαντασίας

Ηθοποιοί : Kristen Dunst, Charlotte Gainsbourg, Kiefer Sutherlanfd, Alexander Skardgard

Η ταινία ανήκει στο σεναριογράφο και σκηνοθέτη Lars Von Trier, ο οποίος είναι γνωστός για τις ταινίες με αμφιλεγόμενο και περίπλοκο περιεχόμενο, όπως είναι το Dogville και το Breaking the Waves.Η συγκεκριμένη ταινία δεν αποτελεί εξαίρεση, αφού το θέμα της είναι το τέλος του κόσμου, μέσα από τα μάτια μιας καταθλιπτικής νεόνυμφης και της αδερφής της. Η βασική ιδέα της ταινίας είναι ότι οι καταθλιπτικοί άνθρωποι δέχονται πιο ήρεμα τις  δύσκολες καταστάσεις

Πλοκή : Η ταινία χωρίζεται σε δύο μέρη, της νεόνυμφης Τζαστίν και της αδερφής της Κλέρ. Στο πρώτο μέρος βλέπουμε τη γαμήλια δεξίωση της Κλέρ που γίνεται στο εξοχικό της  και του άντρα της, Τζόν και παρακολουθούμε τις συναναστροφές και τη σχέση της Τζαστίν με τους γονείς της, το σύζυγό της, τον εργοδότη της και πώς τελικά οδηγείται στην κατάθλιψη. Στο δεύτερο μέρος βλέπουμε την καταθλιπτική πλέον Τζαστίν να έρχεται να ζήσει μαζί με την αδερφή της, τον άντρα της αδερφής της και το γιό της. Επίσης παρακολουθούμε την προσπάθεια της Κλέρ να βοηθήσει τη Τζαστίν να γίνει καλά και να προσπαθεί να σώσει την οικογένειά της από την καταστροφή του κόσμου.

Αυτό που κάνει τη ταινία να διαφέρει από όλες τις άλλες ταινίες καταστροφής είναι ότι τα ειδικά εφέ είναι τόσο λίγα και διακριτικά που νομίζεις ότι όλα πάνε και ότι τίποτα δε θα γίνει. Σου δίνει την εντύπωση ότι η καταστροφή του είναι ένα ασήμαντο κομμάτι της πλοκής της ταινίας, ενώ επικεντρώνεται στη σχέση μεταξύ των δύο αδερφών. Επίσης, μια σημαντική διαφορά είναι ότι σ΄ αυτή την ταινία ξέρεις από την αρχή ότι ο κόσμος θα καταστραφεί, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ή ελπίδα ως το τελευταίο λεπτό. Εν γένει, είναι μία αρκετά καταθλιπτική και εξεζητημένη ταινία και χρειάζεται να είναι αρκετά εξοικειωμένος ο τηλεθεατής με τέτοιου είδους ταινίες για να καταλάβει όλα τα μηνύματα που στέλνει,  δηλαδή δε μπορεί να τη δει εύκολα ένα παιδί, αλλά είναι αναμφισβήτητα καλοφτιαγμένη, προσεγμένη και μοναδική. Δε φτιάχνονται συχνά τέτοιες ταινίες. Οι ερμηνείες είναι δυνατές, η ταινία πήρε πολύ καλές κριτικές, ενώ η πρωταγωνίστρια Kristen Dunst κέρδισε στις Κάννες το βραβείο καλύτερης ηθοποιού. Δυστυχώς η ταινία δεν προτάθηκε για κάποιο βραβείο  Όσκαρ.

Η ταινία προβλήθηκε στην Ελλάδα το Σεπτέμβρη που μας πέρασε και τώρα κυκλοφορεί σε DVD.